Przed rozpoczęciem projektu CHILDGROWTH2CANCER przez prof. Baker, badacze zmagali się z problemem znalezienia odpowiednio licznej kohorty populacji, dla której można by uzyskać rezultaty dotyczące nowotworów innych niż rak sutka, podlegające generalizacji dla całości populacji. „To nie o to chodzi, że naukowcy nie byli zainteresowani innymi postaciami nowotworu, lecz o to, że rak sutka pojawia się na wcześniejszym etapie życia i jest powszechny. Te dane były dostępne i mogły zostać wykorzystane na poparcie tez badawczych” - wyjaśnia.

Prof. Baker rozporządzała wszystkimi narzędziami, które były konieczne do uzupełnienia powstałej luki. Poszukując dalszego kierunku rozwoju prowadzonych przez siebie badań nad chorobami wieńcowymi serca oraz innymi schorzeniami, wszczęła projekt CHILDGROWTH2CANCER z zamiarem wniesienia nowej wiedzy w tym obszarze badawczym, wykorzystując zarówno odkrycia w zakresie modelowania statystycznego i teorii statystycznej, jak i dane, nad którymi pracowała od sześciu lat.

„Idealnym rozwiązaniem były dla mnie liczne kohorty z oznaczonymi sukcesywnymi pomiarami masy ciała w dzieciństwie, z długim okresem badań kontrolnych, w przypadku których można byłoby obserwować rozwój dzieci aż do wieku dorosłego przy minimalnym odsetku osób wyłączonych z badań kontrolnych" - tłumaczy prof. Baker.

Jakkolwiek niewiele kohort spełnia podane kryteria, rejestr danych kopenhaskiej szkoły Copenhagen School Health Records Register — elektroniczna baza danych, zawierająca pomiary wzrostu i wagi 372 636 dzieci urodzonych w latach 1930-1989 i uczęszczających do szkoły w Kopenhadze — sprostał wszelkim wymogom. Posiłkując się tymi danymi, profesor ustaliła znamienny fakt, że wskaźnik masy ciała i wzrost w dzieciństwie koreluje z wieloma, lecz nie wszystkimi postaciami nowotworu złośliwego wieku dorosłego. Wykazała, że masa ciała w dzieciństwie może być powiązana z wystąpieniem nowotworu w wieku dorosłym inaczej niż poprzez masę ciała osoby dorosłej. Co więcej, odkryła, że ryzyko wielu postaci nowotworów złośliwych jest podwyższone dla wartości BMI znacznie niższych od progów, określonych w obecnie obowiązujących definicjach nadwagi i otyłości. Innymi słowy, definicje nadwagi i otyłości, znajdujące się w powszechnym użyciu, są zbyt liberalne.

„Zakładając, że w przybliżeniu 25-30% młodzieży na terenie Unii Europejskiej ma nadwagę lub cierpi na otyłość, nasze wyniki oznaczają, że zdecydowanie zbyt wiele dzieci w przyszłości będzie obarczonych ryzykiem nowotworu złośliwego. Uzyskane przez nas rezultaty pokazują również, że wzrost jest wskaźnikiem ryzyka rozwoju nowotworu. Pomimo że wzrostu nie można zmienić, można go wziąć pod uwagę w ocenie ryzyka i zmianie wzorca zachowania, by obniżyć zagrożenie nowotworem złośliwym" - mówi prof. Baker.

Dzięki otrzymanym wynikom, prof. Baker dostarcza dowodów na poparcie tez, co do których istniało ogólne przekonanie, że rozmiar ciała ma znaczenie dla rozwoju różnych postaci nowotworów. „Sądzę, że nasze badania uprawdopodobniają możliwość, że wiele postaci nowotworów bierze początek na znacznie wcześniejszym etapie życia niż dotychczas myślano. Mam nadzieję, że otrzymane przez nas wyniki dadzą początek badaniom genów oraz mechanizmów, pozwalających wyjaśnić, które procesy przyczyniają się do zaobserwowanych przez nas zagrożeń" - deklaruje.

Pomimo iż projekt dobiegł końca, prof. Baker twierdzi, że będzie kontynuowała pracę w tym obszarze: „Gruntownie przeanalizowaliśmy 13 postaci nowotworów złośliwych, lecz jest ich ponad 200 i pozostało wiele do zrobienia na tym polu" - tłumaczy. Obok ekstrapolacji wyników projektu, jej plany obejmują również przeprowadzenie badań, w jaki sposób kształtowanie się masy ciała w ciągu życia, od niemowlęctwa po wiek dojrzały, wpływa na szeroką gamę chorób niezakaźnych.

Źródło: www.cordis.europa.eu