"Karaibskie rafy koralowe zanikają w szybkim tempie od lat 80. XX wieku" - alarmują eksperci z Programu Środowiskowego Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNEP) i Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (IUCN).

Wśród głównych przyczyn naukowcy wymieniają szybki wzrost liczby ludności, zanieczyszczenie stref przybrzeżnych oraz spadek populacji jeżowców i przeławianie niektórych ryb. Szczególnie niebezpieczne jest znikanie papugoryb, czyli gatunku, który żywi się algami zagrażającymi koralowcom. Innym powodem jest globalne ocieplenie, w którego wyniku oceany ulegają zakwaszaniu, a koralowce - wybielaniu. Prowadzi to do spowolnienia wzrostu raf lub ich zanikania.

Autorzy raportu powołują się na badania, według których od lat 70. XX wieku zanikło ponad 50 proc. powierzchni karaibskich raf. Na potrzeby raportu 90 naukowców zbadało ponad 35 tys. próbek zebranych na rafach w 90 różnych miejscach. "Tempo zaniku karaibskich raf jest niepokojące" - ostrzega dyrektor programu morskiego IUCN Carl Gustaf.

W najnowszym badaniu udowodniono, że rafy koralowe najlepiej rozwijają się tam, gdzie zabroniono jakichkolwiek działań, szkodzących populacji papugoryb lub ograniczono je. Stało się tak m.in. w rezerwacie morskim Flower Garden Banks w Zatoce Meksykańskiej czy w okolicach Bermudów oraz holenderskiej wyspy Bonaire na Morzu Karaibskim. Dlatego w wielu miejscach planuje się wprowadzenie zakazu połowu jeżowców i papugoryb oraz przekształcenie części wód przybrzeżnych w strefy rezerwatów morskich.

UNEP i IUCN podkreślają także, że państwa muszą rozsądnie wybierać miejsca na budowę hoteli na wybrzeżach i ograniczyć ich liczbę. Władze powinny również zwrócić uwagę na sposoby uzdatniania wody, by nie wylewano zanieczyszczeń w pobliżu obszarów występowania koralowców.

Karaibskie rafy koralowe stanowią 9 proc. wszystkich raf na świecie. Koralowce są ważnym źródłem bogactwa dla państw, w których wodach występują. Lokalna ludność zarabia na rybołówstwie, turystyce i innych usługach.