Według WHO liczba zakażeń oraz zgonów z powodu malarii systematycznie spada, głównie dzięki skuteczniejszemu jej leczeniu i zastosowaniu środków owadobójczych. W latach 2000-2013 liczba zakażeń zmniejszyła się o 30 proc., a zgonów – o 47 proc.

Nadal jednak ocenia się, że co roku malarią zakażonych zostaje aż 200 mln ludzi na świecie. Liczba ofiar tej choroby spadła ostatnio do 600 tys., jednak aż trzy czwarte zgonów przypada na dzieci do piątego roku życia.

Światowa Organizacja Zdrowia chce w ciągu 15 lat całkowicie wyeliminować zgony z powodu malarii w 35 krajach, a w innych regionach znacznie je ograniczyć. Na całym świecie liczba przypadków śmiertelnych ma się zmniejszyć do 2020 r. o 40 proc., a do 2030 r. – o 90 proc.

Szef Global Malaria Programme Pedro Alonso przyznał, że jest to bardzo ambitne zadanie, ale jego zdaniem osiągalne. Największym wyzwaniem jest wyeliminowanie malarii w Afryce, na którą przypada 90 proc. wszystkich zgonów. Aż 60 proc. przypadków tej choroby nie jest tam wciąż wykrywanych, a połowa gospodarstw nie stosuje siatek ochronnych przeciwko insektom.

Malaria, inaczej zimnica, jest ostrą lub przewlekłą chorobą, którą przenoszą samice komara widliszka (Anopheles). W chwili ukłucia zarażona samica wprowadza do organizmu człowieka ślinę ze sporozoitami pierwotniaka (z rodzaju Plasmodium). Po wstępnej replikacji w wątrobie pasożyt atakuje krwinki czerwone, w których namnaża się powodując ich rozpad.

Z najnowszych badań opublikowanych w 2014 r. wynika, że pierwotniak ten może chować się w szpiku kostnym zakażonej osoby. Wykazał to prof. Matthias Marti i jego zespół z Harvard School of Public Health po badaniach przeprowadzonych na zwłokach ofiar malarii.

Odkrycie to może pomóc w opracowaniu nowych, bardziej skutecznych leków na malarię. Jest też większa nadzieja na uzyskanie odpowiedniej szczepionki, której nie udaje się uzyskać, mimo wielu lat badań. Niepokojący jest także wzrost oporności zarodźca na leki.