Reprezentacja Polski, sformowana przez studentów Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, z sukcesem uczestniczyła w 5. Międzynarodowym Turnieju Fizyków, odbywającym się dniach 2-5 kwietnia w École Polytechnique Fédérale de Lausanne w Szwajcarii. W rozgrywkach uczestniczyło 10 drużyn narodowych, reprezentujących krajowe środowiska studentów fizyki.

Drużyna warszawska zdobyła w Turnieju wicemistrzostwo świata pokonując drużyny Francji, Rosji, Chin, Singapuru, Wielkiej Brytanii, Danii, Ukrainy i Rumunii. Więcej punktów w rywalizacji uzyskała tylko drużyna Szwajcarii – gospodarzy zawodów.

Cztery dni rozgrywek wieńczyły wielomiesięczną pracę drużyn nad siedemnastoma zadanymi wcześniej problemami. Podczas turnieju każda ekipa prezentuje własne rozwiązania bardzo trudnych, często pozostających bez jednoznacznych odpowiedzi zagadnień, które należą do tematyki poważnych badań naukowych na świecie. Zadania dotyczą przeróżnych dziedzin fizyki – od fizyki kwantowej, przez zadania optymalizujące konstrukcje wybranych urządzeń, aż po fizykę dnia codziennego, na przykład proces nalewania herbaty lub fizykę budowy wysokich zamków z piasku.

Scenariusz turnieju nadaje mu formę serii ukierunkowanych debat naukowych nazywanych pojedynkami. Trzy rywalizujące w pojedynku zespoły występują w rolach prezentera rozwiązania, naukowego oponenta i recenzenta, zgodnie z wcześniej ustaloną kolejnością. Oponent wyzywa na pojedynek drużynę prezentującą, wskazując wybrany problem, który staje się polem starcia. Drużyna prezentuje swoje rozwiązanie, w którym szczególnie ważne są wyniki własnych eksperymentów, a następnie musi je również obronić w dyskusji przed zarzutami merytorycznymi oponentów. Zadaniem drużyny recenzującej jest wskazanie zarówno mocnych, jak i słabych elementów rozwiązania. Recenzent włącza się do dyskusji, odnosząc się do poprawności argumentacji przeciwników. Zespół sędziów ocenia skuteczność oraz poprawność ataku, obrony i recenzji. Po każdym pojedynku drużyny zamieniają się rolami i przystępują do kolejnego starcia. Trzy lub cztery drużyny najwyżej punktowane w eliminacjach uczestniczą w finałowej rozgrywce o puchary.

Drużyna Uniwersytetu Warszawskiego zakwalifikowała się do finału po czterech dramatycznych pojedynkach. W finale lepsi okazali się tylko Szwajcarzy. Reprezentanci Polski – Jan Stefan Bihałowicz (kapitan), Łukasz Gładczuk, Filip Kiałka, Piotr Podlaski, Michał Pacholski i Tomasz Smołka – studenci drugiego i pierwszego roku studiów na Wydziale Fizyki i MISMAP, byli najmłodszym zespołem występującym w Turnieju.

– Turniej to wielkie wyzwanie. Każda drużyna inaczej gra, każdy przeciwnik jest inny. Nie można było sobie pozwolić na żaden błąd. Każde potknięcie było punktowane przez przeciwnika. Turniej to również odpowiednia taktyka, wielogodzinne analizy zachowań przeciwników, ich stylu pracy przekładają się na wybór optymalnej taktyki na następną potyczkę. W końcu turniej to również nerwy, nerwy które potrafią udzielić się każdemu. Każdy moment może się okazać decydujący, opanowanie z dnia codziennego nie ma tu nic do rzeczy. To sport, to emocje, to niezapomniane przeżycie – komentuje bezpośrednio po zawodach kapitan drużyny, Jan Stefan Bihałowicz.

Formuła Turnieju przygotowuje uczestników do pracy naukowej w zespołach badawczych. Przygotowanie drużyny do turnieju wspierali pracownicy naukowi oraz studenci Wydziału Fizyki. Szczególny wkład w start drużyny mieli prof. Wojciech Dominik (team leader) i prof. Andrzej Majhofer, którzy opiekowali się przygotowaniami merytorycznymi, a podczas Turnieju pracowali w zespołach sędziowskich.