Leczniczy nadfiolet
W widmie promieniowania elektromagnetycznego jest usytuowane między obszarem widzialnego fioletu a promieniowaniem rentgenowskim. Ze względu na różnice w działaniu biologicznym, stosowane w lecznictwie promieniowanie nadfioletowe dzieli się na: obszar A (400-315 nm), obszar B (315-280 nm) oraz obszar C (280-200 nm). Wpływ promieniowania nadfioletowego na organizm ludzki jest złożony. Promieniowanie nadfioletowe m.in. przyśpiesza przemianę materii, usprawnia mineralizację kości, pobudza gruczoły wydzielania wewnętrznego, poprawia metabolizm tlenu, korzystnie wpływa na układ krwiotwórczy. Wrażliwość skóry na promieniowanie nadfioletowe jest różna. Mogą ją zwiększyć niektóre związki chemiczne i leki: antybiotyki (szczególnie z grupy tetracyklin), przeciwcukrzycowe, uspokajające, barbiturany, salicylany, preparaty dziurawca, syntetyczna witamina A. Dlatego przed naświetlaniami konieczne jest wykonanie testu biologicznego, który określi, jaką dawkę promieniowania można zastosować. Działanie tego promieniowania polega głównie na wywoływaniu w skórze reakcji fotochemicznych. Promienie nadfioletowe w odpowiedniej dawce wywołują w skórze foto¬chemiczny odczyn rumieniowy, który w odróżnieniu od rumienią cieplnego występuje po okresie utajenia trwającym 1-6 godzin, w zależności od zastosowanej dawki. Największe nasilenie rumienią obserwuje się zwykle po upływie 6-12 godzin a po upływie 24 do 48 godzin rumień całkowicie zanika. Odczyn ten powstaje w wyniku działania na naczynia krwionośne związków powstałych w następstwie działania promieniowania nadfioletowego na komórki naskór¬ka. Na intensywność rumienia mają wpływ układ nerwowy i układ dokrewny oraz grubości naskórka, karnacja i wiek. Osoby o jasnej karnacji i jasnych włosach, czyli blondyni i rudzi są bardziej wrażliwi od brunetów również dzieci są bardziej wrażliwe niż osoby w wieku zaawansowanym. Poddawanie skóry działaniu promieniowania nadfioletowego powoduje jej przebarwienie, co jest uzależnione od gromadzenia się w warstwie podstawowej naskórka brunatnego barwnika, czyli melaniny, który powstaje pod wpływem promieniowania nadfioletowego w komórkach naskórka. Jego funkcja w przebar¬wienia skóry nie jest do końca wyjaśniona. Opalenizna, która powstaje pod wpływem promieni słonecznych, jest wynikiem działania promieni podczer¬wonych, widzialnych i nadfioletowych. Promieniowanie nadfioletowe wywołuje ponadto wiele zmian w skórze, które są wykorzystywane w lecznictwie. Skóra pod ich wpływem staje się bardziej elastyczna, lepiej ukrwiona i mniej podatna na zakażenia. Następuje szybszy rozrost komórek naskórka.
Wskazania do zastosowania w/w promieniowania:
- choroby skóry
- stany zapalne tkanek miękkich
- owrzodzenia, trudno gojące się rany
- łuszczyca, łysienie plackowate
- schorzenia układu oddechowego, choroby laryngologiczne
- schorzenia reumatologiczne
- w stanach rekonwalescencji
- profilaktyka krzywicy
Magdalena Lech
http://laboratoria.net/home/11021.html