W dniach 9- 10 Października w Poznaniu odbyła się konferencja skupiająca specjalistów z całej Europy, zajmujących się problematyką biopaliw. Podjęta została dyskusja na temat perspektyw dla Polski jakie niesie za sobą jej geostrategiczne położenie, a także warunki klimatyczne sprzyjające uprawie roślin energetycznych.
Podczas, gdy przemysł rafineryjny nadal bada możliwości jakie daje szybko rozwijający się sektor biopaliw, firma JATRO Polska z siedzibą w Poznaniu, wdraża w życie ambitny plan, zakładający rozwój upraw bioenergetycznych na szeroką skalę, wychodząc tym samym na przeciw ciągle rosnącemu zapotrzebowaniu na biopaliwa lotnicze.
Konsorcjum składające się z polskich oraz niemieckich firm działających w branży biopaliw, a także wybranych partnerów technologicznych wydało oświadczenie o współpracy w celu opracowania oraz wdrożenia zrównoważonego łańcucha upraw bioenergetycznych w Polsce – pierwszego tego typu przedsięwzięcia w tej części Europy.
Oprócz dążenia do rozwoju polskiej gospodarki, ta inicjatywa jest częścią szerszych wysiłków na rzecz wspierania eko-zbalansowanego rozwoju przemysłu lotniczego.
Polski sektor rolniczy ma ogromny potencjał, aby zostać źródłem zrównoważonej produkcji surowca wykorzystywanego do wytwarzania biopaliw. Głównym bodźcem są głosy ciągle rosnącego zapotrzebowania na biopaliwo lotnicze dopływające z Azji oraz Europy. Niemniej istotny jest też fakt, że biopaliwa lotnicze odegrają kluczową rolę w zredukowaniu emisji CO2 podczas lotów komercyjnych.
Konsorcjum zobowiązuje się do kierowania łańcuchem produkcji, w taki sposób, aby działania te przyniosły jak największe korzyści dla Polski. Główną działalnością jest przekształcenie Lnianki Siewnej w biopaliwo lotnicze nowej generacji, produkowane na skalę wystarczająco dużą, aby zaspokoić popyt wygenerowany przez europejskie i międzynarodowe rynki paliwa lotniczego i produktów specjalistycznych.
Partnerzy strategiczni stosować będą najlepsze światowe rozwiązania technologiczne, aby sprostać specyficznym warunkom panującym w Polsce, zarówno w zakresie agronomii jak i logistyki. Aby spełnić wymagania technologiczne oraz ograniczyć koszty, partnerzy wybrali niemiecki proces konwersji i rafinacji jako sposób produkcji alternatywnego biopaliwa do silników odrzutowych.
Podczas gdy większość technologii stosowanych do produkcji biopaliw stoi przed wyzwaniem opłacalności, niemiecki proces wykorzysta istniejącą infrastrukturę bazującą na ropie naftowej, aby umożliwić konwersję Lnianki w pełnowartościowy zamiennik paliwa lotniczego. W zależności od sytuacji rynkowej parametry procesu mogą być dostosowane do docelowej produkcji biopaliwa lotniczego lub biodiesel‘a, jak również stosowane do wytwarzania chemicznych produktów pośrednich, takich jak związki aromatyczne i inne biochemikalia.
Jednakże droga do uzyskania certyfikacji alternatywnego paliwa lotniczego oraz osiągnięcia produkcji na skalę komercyjną jest długa. Znalezienie odpowiedniej bazy surowca na wszystkich wybranych obszarach Polski wymaga pełnego zaangażowania, rolniczego know-how, logistycznej doskonałości oraz nakładów inwestycyjnych.
WPROWADZENIE
Na całym świecie branża lotnicza szuka opłacalnych, odnawialnych alternatyw dla paliwa lotniczego. Wspierane przez sprecyzowane dyrektywy, normy mieszania, zachęty podatkowe i kary emisyjne, zapotrzebowanie oraz tempo działania w kierunku komercjalizacji prawdziwie zielonych paliw wciąż wzrasta.
Organy regulacyjne i rządy na całym świecie rozpoczęły uchwalanie wymogów obowiązkowego mieszania paliw konwencjonalnych z biopaliwami i obligowanie linii lotniczych do osiągnięcia minimalnego poziomu użycia alternatywnego paliwa lotniczego, wyznaczając przy tym konkretne daty. Jednak podaż takiego paliwa nie jest obecnie w stanie sprostać wymaganiom rynku. Biorąc pod uwagę ograniczoną dostępność opłacalnych rozwiązań rafineryjnych, linie lotnicze zmagają się z problemem znalezienia komercyjnych ilości przystępnego biopaliwa lotniczego. Zrównoważony rozwój zintegrowanego przemysłu biopaliw może zamienić się w lukratywną koncepcję biznesową dla Polski, przynieść korzyści rolnikom jak i całemu przemysłowi.
Dzięki strategicznemu położeniu, Polska nie tylko może stać się centrum produkcji roślin energetycznych, lecz ma ogromną szansę odegrać kluczową rolę jako wykorzystujący zaawansowane technologie ośrodek przetwórczy dodatkowych ilości biomasy z roślin uprawianych w krajach Europy Wschodniej.
WYZWANIA
Sukces projektu na wielką skalę zależy od dwóch głównych komponentów
- kosztów produkcji surowca oraz
- kosztów związanych z przetworzeniem surowca na biopaliwo.
Największe wyzwanie związane z wdrożeniem biopaliwa do komercyjnych lotów to przede wszystkim różnica w cenie tradycyjnego paliwa lotniczego i biopaliwa. Aby ceny biopaliwa lotniczego stały się konkurencyjne, niezbędne jest wykorzystanie innowacyjnych rozwiązań przy jego produkcji. Alternatywne paliwa lotnicze muszą też być kompatybilne z infrastrukturą oraz technologią obecnie wykorzystywaną w lotnictwie.
CELE
Głównym celem jest wdrożenie alternatywnych paliw lotniczych do lotnictwa komercyjnego (20 000 ton w użytku do 2016 roku i stopniowy wzrost do 100 000 w 2018 roku), a także wspólna realizacja planów stworzenia centrum produkcji tych biopaliw. Biorąc pod uwagę wszystkie niezbędne kryteria, Polska posiada zdecydowanie najlepsze warunki, aby stać się pierwszym ośrodkiem produkcyjnym zielonego paliwa w Europie Wschodniej.
Kolejnym celem jest zintegrowanie innowacyjnej technologii konwersji w istniejącej już rafinerii oraz ułatwienie synchronizacji operacji związanych z pozyskiwaniem i przetwórstwem surowca. Aby odnieść sukces, niezbędna jest współpraca na różnych płaszczyznach, poczynając od sektora prywatnego poprzez zaangażowanie władz publicznych, kończąc na placówkach naukowych.
ROZWIĄZANIA TECHNOLOGICZNE
Istniejące innowacyjne oraz w pełni uniwersalne rozwiązania technologiczne gwarantują konwersje triglicerydów do węglowodorowego biopaliwa lotniczego w sposób oszczędny oraz zrównoważony.
Innowacyjny proces katalitycznej konwersji bio olejów na węglowodorowe biopaliwa daje jednocześnie możliwość katalitycznego krakingu bio tłuszczów, olejów, olejów odpadowych oraz innych pozostałości w celu uzyskania oleju napędowego, nafty oraz benzyny.
Wśród głównych zalet należy także wymienić duże portfolio surowców (nie należących do puli roślin spożywczych), które kwalifikują się do przetworzenia na odnawialne biopaliwo lotnicze bez użycia wodoru, zgodne ze standardami ASTM.
Mieszanka biopaliwa z konwencjonalnym paliwem lotniczym, posiada identyczne właściwości oraz cechy, które mieszczą się w zakresie doświadczeń z konwencjonalnym ropopochodnym paliwem lotniczym.
INTEGRACJA PROCESU
Aby zmaksymalizować wydajność i zminimalizować koszty, integracja technologii konwersji do istniejącej infrastruktury rafinerii wydaje się najlepszą metodą. Rezultatem takiego rozwiązania będzie opłacalność produkcji, która z ekonomicznego punktu widzenia jest kluczowa, by móc konkurować cenowo z paliwem ropopochodnym co jest podstawą oferty dla każdej linii lotniczej.
KORZYŚCI DLA POLSKI
Dzięki dostępowi do najnowocześniejszych technologii, rządowemu wsparciu oraz wysoce wykształconej sile roboczej, Polska ma idealne warunki do objęcia pozycji lidera oraz do przekształcenia się w regionalne centrum produkcji biopaliw lotniczych następnej generacji, co niesie za sobą znaczne korzyści gospodarcze, społeczne oraz środowiskowe.
Nie tylko przemysł petrochemiczny, przewoźnicy regionalni czy firmy zajmujące się bio-energią skorzystają z tego projektu - największe korzyści może odnieść Polski rolnik. Ze względu na atrakcyjne położenie wpływające korzystnie na warunki uprawy oraz potencjał zasobów, Polska ma ogromne możliwości upraw bio-energetycznych na skale komercyjną i jest wiarygodnym źródłem surowców dla produkcji biopaliw lotniczych.
Zważywszy na strategiczne położenie Polska jest dobrze przygotowana do objęcia wiodącej roli centrum produkcji oraz przetwórstwa biomasy uprawianej i dostarczanej z samej Polski, jak i Rumunii, Ukainy, Rosji oraz Bułgarii.
Rozwój lokalnej sieci zrównoważonych dostaw biomasy dla przemysłu paliwa lotniczego stworzy bezpośrednie korzyści w postaci rozwoju regionalnego obszarów wiejskich. Uprawa roślin bio-energetycznych na marginalnych gruntach może być głównym narzędziem do złagodzenia ubóstwa, podniesienia statusu życiowego, stworzenia nowych miejsc pracy jak i ochrony zasobów wodnych.
Źródło: www.e-biotechnologia.pl
