Główna autorka badań prof. Marina Deljanin z Wydziału Medycyny Uniwersytetu Miasta Nisz w Niskiej Banji w Serbii przypomniała na konferencji prasowej, że u osób, które mają podwyższone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych (np. palących papierosy, z cukrzycą, nadciśnieniem, z wysokim poziomem cholesterolu) lub u tych, które na nie cierpią, śródbłonek tętnic wieńcowych (tj. ich wyściółka) traci swoją prawidłową funkcję. Ma to niekorzystny wpływ na serce, gdyż komórki śródbłonka produkują tlenek azotu - gaz, który rozszerza tętnice, poprawiając dopływ krwi do narządów.

„Nie ma choroby wieńcowej serca bez zaburzeń funkcji śródbłonka, jej rozwój od tego się zaczyna. Dlatego, poprawa czynności wyściółki naczyń jest istotnym celem leczenia pacjentów z tym schorzeniem” - powiedziała badaczka. Obecnie wiadomo, że korzystne efekty przynosi tu wykonywanie ćwiczeń fizycznych w ramach rehabilitacji kardiologicznej, dodała.

Na początku i na końcu badania u wszystkich sprawdzano tolerancję wysiłku fizycznego oraz zmierzono im we krwi poziom kilku związków świadczących o czynności śródbłonka naczyń. Były to: końcowe produkty przemian tlenku azotu (wskazujące na poziom jego produkcji przez śródbłonek), enzym o nazwie oksydaza ksantynowa oraz asymetryczna i symetryczna dimetyloarginina. Jak wyjaśniła w rozmowie z PAP prof. Deljanin, oksydaza ksantynowa bierze udział w powstawaniu wolnych rodników tlenowych, cząsteczek mogących uszkadzać śródbłonek. Wysoki poziom dwóch pozostałych cząsteczek również negatywnie wpływa na czynność wyściółki naczyń (np. asymetryczna dimetyloarginina blokuje produkcję tlenku azotu).

Po trzech tygodniach poziomy czterech wskaźników zmieniły się na korzyść we wszystkich grupach (dotyczyło to zwłaszcza tlenku azotu oraz oksydazy ksantynowej). Najlepsze zmiany odnotowano jednak u osób, które ćwiczyły i dodatkowo słuchały codziennie swojej ulubionej muzyki. Samo słuchanie muzyki również poprawiało wyniki, choć w mniejszym stopniu niż sam trening fizyczny.

Co ciekawe, tolerancja wysiłku fizycznego wzrosła u wszystkich osób – o 39 proc. w grupie ćwiczącej i słuchającej codziennie muzyki, o 29 proc. w grupie ćwiczącej i o 19 proc. w grupie, która jedynie słuchała muzyki.

„Z naszych badań wynika, że słuchanie ulubionej muzyki – łącznie z regularnymi ćwiczeniami i niezależnie od nich – poprawia czynność śródbłonka naczyń, a przez to przyczynia się do poprawy tolerancji wysiłku fizycznego. Dlatego może to być metoda pomocna w rehabilitacji osób z chorobą wieńcową serca” - podkreśliła prof. Deljanin.

Jej zdaniem poprawa czynności śródbłonka naczyń pod wpływem muzyki może mieć związek z działaniem endorfin (określanych jako hormony szczęścia), które są wydzielane przez mózg.

Badaczka podkreśliła, że nie ma jednej dobrej muzyki dla wszystkich. Ważne jest, by wybierać taką, jaką się lubi najbardziej, która nas uszczęśliwia, relaksuje i wywołuje pozytywne emocje. Z literatury naukowej wynika jednak, że najlepsze efekty daje słuchane muzyki klasycznej, np. Mozarta. Korzystne jest również, by nie zawierała ona słów, bo te mogą wpływać na nasze emocje. „Lepiej nie wybierać do tego celu muzyki heavymetalowej, bo ona może wzbudzić w nas agresję, co jest niekorzystne dla naszych naczyń krwionośnych” - powiedziała prof. Deljanin.

Zaznaczyła, że badanie nie było prowadzone na zdrowych osobach, ale jej zespół planuje to zrobić w przyszłości. „Podejrzewam jednak, że słuchanie muzyki, która nas relaksuje, jest dobre dla zdrowia nas wszystkich, podobnie jak ćwiczenia fizyczne” - powiedziała. Jej zdaniem, muzyka mogłaby być również wspomagać leczenie dzieci.