Naukowcy z Columbia University w Nowym Jorku przez pięć dni prowadzili testy w grupie 26 prawidłowo ważących dorosłych (13 mężczyzn i 13 kobiet) w wieku 30-45 lat, którzy zwykle przesypiali w nocy od siedmiu do dziewięciu godzin. Przez pierwsze cztery dni spędzone w laboratorium badani odżywiali się w zgodzie z dobraną przez specjalistę dietą, bogatszą w białko i uboższą w tłuszcze nasycone (pochodzące głównie z produktów zwierzęcych), a piątego dnia mogli jeść do syta, co chcieli.

Obiektywne dane na temat długości i jakości ich snu w ciągu pięciu kolejnych nocy uzyskano przy pomocy badania polisomnograficznego, podczas którego mierzy się różne parametry fizjologiczne, w tym fale bioelektryczne mózgu, elektryczną czynność mięśni i nerwów obwodowych, ruchy gałek ocznych.

Nie stwierdzono, by stosowana dieta miała związek z długością snu – była ona zbliżona w kolejnych dniach. Jednak po dniu, w którym badani jedli to, co chcieli, więcej czasu zajęło im zaśnięcie (średnio o 12 minut), a ich sen był płytszy (mniej wolnych fal mózgu). W dni, w które uczestnicy testów stosowali dietę bogatszą w błonnik, ich sen był głębszy (więcej wolnych fal). Z kolei, większy udział tłuszczów nasyconych w diecie wiązał się z płytszym snem, a spożywanie większych ilości produktów bogatych w cukier miało związek z częstszym wybudzaniem się.

„Naszym głównym odkryciem jest to, że jakość diety wpływa na jakość snu. Najbardziej zaskakujące było dla nas to, że bardziej tłusta dieta, uboższa w błonnik może już po jednym dniu wywrzeć wpływ na parametry snu” - komentuje główna autorka pracy dr Marie-Pierre St-Onge.

Jej zdaniem wykazanie tej zależności jest istotne ze względów zdrowotnych. W ostatnim czasie pojawia się bowiem coraz więcej dowodów na to, że zaburzenia snu odgrywają istotną rolę w rozwoju wielu przewlekłych chorób, takich jak cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze i inne choroby układu sercowo naczyniowego.