Badacze z Uniwersytetu Wschodniej Finlandii przeanalizowali tkankę mózgową uzyskaną po śmierci od osób uzależnionych od alkoholu i abstynentów. W mózgach alkoholików zaobserwowali szereg zmian pozwalających odróżnić tę część populacji od grupy kontrolnej i wyjaśnić występujące u niej charakterystyczne cechy i tendencje, również te związane z typem alkoholizmu.

W tkance mózgowej wszystkich osób nadużywających alkoholu stwierdzono podwyższony poziom dehydroepiandrosteronu – hormonu steroidowego wpływającego na funkcjonowanie centralnego układu nerwowego, którego wzrost nastąpił prawdopodobnie w wyniku zwiększonej tolerancji na alkohol.

Wszyscy alkoholicy charakteryzowali się też obniżonym poziomem transporterów serotoniny w tylnej części wyspy i tylnej części kory zakrętu obręczy – rejonach mózgu biorących udział w rozpoznawaniu i przetwarzaniu emocji oraz informacji o charakterze społecznym. Ta zmiana może wyjaśniać, dlaczego osoby uzależnione od alkoholu często odczuwają lęk w sytuacjach społecznych.

Alkoholicy typu 2 (według klasyfikacji Cloningera), czyli osoby wcześnie zaczynające przygodę z alkoholem i cechujące się wysokim poziomem impulsywności oraz skłonnością do zachowań antyspołecznych, mieli z kolei więcej receptorów AMPA w przedniej części zakrętu obręczy. Receptory te uczestniczą zazwyczaj w kontroli przebiegu uczenia się i regulacji zachowań.

U alkoholików typu 1 – osób sięgających po alkohol w późniejszym wieku (po 25. roku życia) i cechujących się wysokim poziomem lęku – zaobserwowano natomiast nieprawidłowości w obrębie systemu endokannabinoidowego, który odpowiada między innymi za regulację reakcji na stres.