Seul, Korea Południowa – Około 80 % osób, które zostały uratowane po udarze krwi do mózgu, ma problemy ze sprawnością kończyn górnych. Dla połowy z nich sprawność ręki nigdy nie zostanie w pełni odzyskana. Naukowcy z Narodowego Centrum Rehabilitacji w Korei przeprowadzili badania w celu wyłonienia najbardziej skutecznej metody rehabilitacji dla pacjentów po udarze mózgu. W ramach eksperymentu porównali ze sobą rezultaty rehabilitacji wirtualnej stosującej gry wideo z rezultatami terapii klasycznej. Badaniom zostali poddani pacjenci z dysfunkcją kończyn górnych w wyniku wylewu. Naukowcy przeanalizowali również w jaki sposób poprawiła się jakość życia pacjentów w zależności od zastosowanej metody rehabilitacji. Rezultaty badań opublikowano w czasopiśmie medycznym Journal of NeuroEngineering and Rehabilitation.

Rzeczywistość wirtualna jest obecnie jednym z najszybciej rozwijających się trendów w rehabilitacja osób ze schorzeniami neurologicznymi. Badania kliniczne przeprowadzone w Korei są pierwszymi, które dostarczają równie szczegółowych informacji ilościowych na temat wpływu technologii wirtualnej na efektywność procesu rehabilitacji kończyn górnych.

Uczestnicy badania byli pacjentami korzystającymi z rehabilitacji po udarze mózgu. Zostali oni podzieleni na dwie grupy: eksperymentalną i kontrolną. Obydwie grupy brały udział w 4-tygodniowym indywidualnym programie rehabilitacyjnym, złożonym z 20 sesji trwających 30 minut dziennie. Jednocześnie uczestnicy badania kontynuowali codzienne standardowe zajęcia z rehabilitacji, pod nadzorem pracowników służby zdrowia, ci ostatni nie brali udziału w eksperymencie.

Dodatkowo, pacjenci z grupy eksperymentalnej, jako jedyni, grali w gry komputerowe używając do tego inteligentnej rękawiczki Rapael Smart Glove. Z wyjątkim tego ostatniego elementu, wszystkie procedury zastosowane w terapii zarówno w grupie kontrolnej jak i eksperymentalnej były jednakowe.

Wyposażona w czujniki rękawica przy pomocy oprogramowania komputerowego śledzi ruchy ręki pacjenta, rozpoznaje ustawienie przedramienia, ruchy nadgarstka oraz palców. Dane przesyłane są za pomocą technologii Bluetooth, a oprogramowanie proponuje pacjentom gry komputerowe, które pozwalają na wirtualną manipulację przedmiotów przy użyciu rąk. Rehablitanci stosują indywidualny tryb łączący różnego typu gry w zależności od poziomu pacjenta. Gry są symulacją działań prowadzonych w codziennym życiu, takich jak pisanie, podnoszenia dużych lub małych przedmiotów, ściskanie, zginanie palców, itd.

Rezultaty. Naukowcy wykorzystali kilka standardowych testów (Fugl-Meyer, Jebsen-Taylor, Purdue i Stroke Impact Scale) pozwalających ocenić rezultaty badań oraz zmierzyć poprawę jakości życia pacjentów biorących udział w eksperymencie klinicznym. Uczestnicy programu zostali poddani ewaluacji przed rozpoczęciem badania, następnie rezultaty były mierzone w trakcie badań, bezpośrednio po ich zakończeniu oraz miesiąc później.

Konkluzja. Na podstawie wyników eksperymentu, naukowcy uznali, że rehabilitacja wirtualna poprzez gry wideo w połączeniu ze standardową terapią daje zdecydowanie lepsze rezultaty, niż jedynie odizolowana rehabilitacja konwencjonalna. Wśród pacjentów z grupy grającej w gry odnotowano zarówno poprawę funkcjonowania ręki, jaki i co za tym idzie ogólną poprawę jakości życia.