Ochotnicy należący do grupy MICT lub HICT przez 3 do 4 dni w tygodniu przez odpowiednio pół godziny lub godzinę biegali na bieżni. Trening członków grupy HIIT składał się z kolei z sekwencji obejmującej minutę intensywnego sprintu na bieżni i minutę odpoczynku. Sekwencja ta była powtarzana od 10 do 15 razy w trakcie jednej sesji. Grupa kontrolna w ogóle nie podejmowała wysiłku fizycznego.

Zarówno na początku badania, w jego trakcie, jak i po jego zakończeniu od mężczyzn pobierano próbki nasienia i analizowano je pod kątem objętości, liczebności plemników, morfologii komórek rozrodczych, ich ruchliwości, a także ilości wskaźników stanu zapalnego oraz odporności plemników na stres oksydacyjny.

Okazało się, że jakość spermy poprawiła się we wszystkich grupach uczestniczących w treningu. Jednak największe zmiany o pozytywnym charakterze zaobserwowano w grupie podejmującej umiarkowany wysiłek fizyczny (MICT).

Po zakończeniu 24-tygodniowego programu członkowie grupy MICT w porównaniu z grupą kontrolną posiadali o 8,3 proc. większą objętość spermy, o 12,4 proc. bardziej ruchliwe plemniki, o 17,1 proc. lepsze wyniki morfologiczne, o 14,1 proc. większą koncentrację plemników i aż o 21,8 proc. więcej komórek rozrodczych.

Niestety w ciągu tygodnia od zaprzestania ćwiczeń pozytywne zmiany zaczynały zanikać, a jakość spermy powracała do stanu poprzedniego. Sugeruje to, że wysiłek fizyczny powinien być podejmowany stale i regularnie.

„Wyniki naszego badania pokazują, że wykonywanie ćwiczeń fizycznych może być prostym, tanim i efektywnym sposobem na podniesienie jakości spermy u mężczyzn prowadzących na co dzień siedzący tryb życia” – podsumowuje koordynator przedsięwzięcia Behzad Hajizadeh Maleki.