"W tej chwili takich obszarów jest jedenaście. W naszym regionie są również trzy obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO). W tej chwili 4 procent powierzchni województwa łódzkiego jest objęte programem Natura 2000" - powiedziała Ozga.

Największym obszarem objętym ochroną w ramach programu Natura 2000 w regionie łódzkim jest część Pradoliny Warszawsko- Berlińskiej o powierzchni ok. 24 tys. ha. Jest to jeden z trzech obszarów specjalnej ochrony ptaków w Łódzkiem. Dwa kolejne OSO to Dolina Środkowej Warty i Dolina Pilicy.

Wydzielone już specjalne obszary ochrony siedlisk to Dąbrowa Świetlista w Pernie, Pradolina Bzury-Neru, Dąbrowa Grotnicka, Niebieskie Źródła, Łąka w Bęczkowicach, Załęczański Łuk Warty, Lasy Spalskie, Ostoja Przedborska, Dolina Środkowej Pilicy, Dolina Dolnej Pilicy i Dolina Rawki.

"Wdrażanie programu Natura 2000 stwarza nowe możliwości ochrony przyrody. W porównaniu z wcześniejszymi latami nowością jest to, że w ramach programu przyroda ma być chroniona bez wyłączania poszczególnych obszarów z normalnego użytkowania. Mało tego, rolnicy w ramach programu mogą np. otrzymać dopłaty do utrzymania łąk, z których często już nie korzystają" - wyjaśnił na konferencji profesor Romuald Olaczek z Uniwersytetu Łódzkiego.

Doradca wicewojewody dr Anna Traut-Seliga podkreśliła, że samorządy lokalne zmieniają swoje nastawienie i widzą już korzyści z wdrażania programu Natura 2000.

"Do niedawna Natura 2000 była uważana za zagrożenie dla rozwoju regionalnego. Samorządy podchodziły do tego tematu z dużą nieufnością, gdyż nie miały możliwości zapoznania się ze szczegółami programu. W trakcie kolejnych spotkań z samorządowcami widać jednak, że to nastawienie powoli się zmienia.

Ludzie zaczynają dostrzegać, że program umożliwia nie tylko ubieganie się o wyższe dopłaty rolno-środowiskowe, ale daje też szansę na promocję regionu. Kto słyszałby o łące w Bęczkowicach, gdyby nie znalazła się na liście specjalnych obszarów ochrony siedlisk?" - powiedziała Traut-Seliga.

Europejska Sieć Ekologiczna Natura 2000 jest systemem ochrony zagrożonych składników różnorodności biologicznej kontynentu europejskiego, wdrażanym od 1992 r. w sposób spójny pod względem metodycznym i organizacyjnym na terytorium wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej.

Celem utworzenia sieci Natura 2000 jest zachowanie zarówno zagrożonych wyginięciem siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt w skali Europy, jak też typowych, wciąż jeszcze powszechnie występujących siedlisk przyrodniczych, charakterystycznych dla dziewięciu regionów biogeograficznych (tj. alpejskiego, atlantyckiego, borealnego, kontynentalnego, panońskiego, makaronezyjskiego, śródziemnomorskiego, stepowego i czarnomorskiego).

W Polsce występują dwa regiony: kontynentalny (96 proc. powierzchni kraju) i alpejski (4 proc. powierzchni kraju). Dla każdego kraju określa się listę referencyjną siedlisk przyrodniczych i gatunków, dla których należy utworzyć obszary Natura 2000 w podziale na regiony biogeograficzne.

Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów: obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) i specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO). Podstawą wyznaczania obszarów Natura 2000 są jedynie kryteria naukowe.

Do chwili obecnej Rząd Polski ustanowił w drodze rozporządzenia 124 obszary specjalnej ochrony ptaków oraz wysłał do Komisji Europejskiej, celem akceptacji, 364 propozycje specjalnych obszarów ochrony siedlisk.

PAP/Onet http://laboratoria.net/aktualnosci/5176.html