Zielona herbata jest polecana osobom walczącym z otyłością i zespołem metabolicznym (otyłość brzuszna, podwyższony poziom triglicerydów we krwi, spadek poziomu cholesterolu frakcji HDL, glikemia na czczo powyżej mg/dl). Katechiny w niej zawarte wpływają na spadek zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie hamując absorbcję lipidów, obniża poziom glukozy we krwi. Badania na myszach wykazały, że katechiny zapobiegają odkładaniu się tłuszczu w trzewiach oraz przyrostowi masy ciała. Galusan epigallokatechiny (EGCG-pochodna katechiny występująca w zielonej herbacie) hamuje namnażanie i wzrost komórek tłuszczowych poprzez blokowanie aktywności enzymów rozkładających tłuszcze i wielocukry np. alfa amylazy, lipazy trzustkowej. Zmniejszenie enzymów trawiących zmniejsza wchłanianie składników w jelicie.

Terapeutyczne właściwości zielonej herbaty

Jednym z pierwszych ważnych kroków ku medycznemu wykorzystaniu zielonej herbaty było zaakceptowanie i dopuszczenie do sprzedaży przez FDA (Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków, Food and Drug Administration ) maści Veregen bazującej na ekstrakcie z zielonej herbaty stosowanej do leczenia brodawek płciowych (31 października 2006r.) Ta sama organizacja oddaliła kilka wniosków m. in. petycję zwaną Zielona herbata i zmniejszone ryzyko raka (30 czerwca 2005 r.) powołując się na niewystarczającą ilość dowodów na rzeczywisty wpływ zielonej herbaty na terapię nowotworów. W maju 2006 r. zakwestionowała istnienie wiarygodnych dowodów na wpływ herbaty na zachorowalność na choroby układu krążenia. Mimo to zespoły naukowców wielu państw wciąż szukają sposobu wykorzystania herbaty do produkcji leków i zaczynają odnosić pierwsze sukcesy.

http://ocdn.eu/images/pulscms/YTc7MDQsMCwxNTMsMmMwLDE4YzswNiwzMjAsMWMy/878227bce2fe56528605a1d724aa40a6.jpg

Zielona herbata a pamięć

Jak zielona herbata wpływa na pamięć? Takie pytanie zadał sobie zespół naukowców ze Szpitala Uniwersyteckiego w Bazylei (Szwajcaria) pod kierownictwem prof. Christopha  Beglinger’a i prof. Stefana Borgwardt’a.  Badanie przeprowadzone na grupie 12 mężczyzn o średniej wieku 24, 1 lat.  Grupa badana została podzielona na dwie części:

- pierwsza otrzymała do wypicia napój mleczny na bazie serwatki dodatkowo wzbogacony o ekstrakt z zielonej herbaty,

- druga grupa utrzymała ten sam napój bez dodatku.  

Następnie obie grupy dostały polecenie wykonania kilku zadań angażujących pamięć roboczą pod kontrolą rezonansu magnetycznego, który monitorował i analizował czynność mózgu w trakcie trwania badania.

Wyniki wskazały na zwiększoną aktywność i lepszą łączność między płatami ciemieniowym i czołowym mózgu, co przekładało się na większą wydajność pamięci roboczej w trakcie rozwiązywania problemów. Polepszyły się również funkcje poznawcze. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie Psychopharmacology. Nie są one jednoznaczne, ponieważ nie uwzględniały działania czystego ekstraktu herbaty, niemniej mogą przyczynić się do odkrycia jego wykorzystania w leczeniu chorób przebiegających z ograniczeniem zdolności poznawczych mózgu i pamięci (np. demencji).

Równie obiecujące są badania nad czynnikiem EGCG (galusan epigallokatechiny), który można znaleźć w zielonej herbacie. Większość polifenoli (związki organiczne wykazujące silne działanie przeciwutleniające zmniejszając ryzyko występowania wielu chorób, są korzystne dla zdrowia) obecnych w zielonej herbacie stanowią flawanole (katechiny). Katechiny są głównym składnikiem zielonej herbaty i obejmują epikatechinę  (EC), galusan epikatechiny (ECG), epigallokatechinę (EGC), oraz galusan epigallokatechiny (EGCG). EGCG występujący w największej ilości.

Odpowiednio połączony z innymi składnikami ma zdolność unieszkodliwiania i eliminowania tzw. protein amyloidowych uważanych za przyczynę występowania objawów takich schorzeń jak: choroba Alzcheimera, Parkinsona czy Huntingtona.  Amyloidy tworzą tzw. blaszki/płytki składające się z amyloidu, dystroficznych neurytów, komórek astro- i  mikrogleju.

Zdjęcie: Blaszka amyloidowa w chorobie Alzheimera, https://pl.wikipedia.org/wiki/Blaszki_amyloidowe

Mechanizm ich działania polega na wnikaniu w strukturę mózgu i zajmowaniu miejsc komórek nerwowych. Otaczając tkankę mózgu ograniczają jej dostęp do tlenu i składników odżywczych. Z czasem prowadzi to do jej obumierania i utraty zdolności mowy, pamięci czy ograniczenia motoryki.