Już od jakiś czas temu grupie badaczy udało się wykazać na zwierzętach, że stres przeżywany przez matkę wpływa na DNA potomstwa. Naukowcy postanowili sprawdzić, czy zjawisko występuje także u ludzi wykorzystując naturalną katastrofę- śnieżycę, znaną jako North American Ice Storm z 1998 roku.

Lekarze zbadali kobiety, które w momencie kataklizmu były w ciąży. Badanie powtórzyli po 13 latach. Wyniki badania wykazały w DNA znaczące zmiany epigenetyczne, a dokładniej dotknęły one aż 957 genów, zwłaszcza związanych z metabolizmem oraz odpowiedzią odpornościową organizmu.

Grupa badaczy z Uniwersytetu McGilla postanowiła zmierzyć związek między obiektywnymi problemami jakie przyniósł kataklizm (powstałe okaleczenia, zniszczenia w domu, ilość czasu bez wody itp.) a ilością zmian w metylacji genów u narodzonych dzieci. Okazało się, że czym bardziej tragiczna dla matki była burza śnieżna, tym większe zmiany można było zauważyć w genach dziecka.

Stało się tak dzięki glukokortykoidam, czyli hormonom stresu, które powstają w organizmie kobiety, przenikają przez łożysko i dostają się do organizmu dziecka powodując zmiany wpływające na jego rozwój.

Z ewolucyjnego punktu widzenia zachodzące zmiany mają sens- na skutek coraz większego stresu środowiskowego rośnie liczba mutacji, a co za tym idzie zwiększają się szanse na korzystniejsze przystosowanie się dziecka do nowych warunków, czyli przeżycia całego gatunku. Teoria jest także wyjaśnieniem wielu „ewolucyjnych eksplozji”, które występowały w historii Ziemi.