Powstające w naczyniach krwionośnych blaszki miażdżycowe utrudniają przepływ krwi i mogą być przyczyną zawału serca czy udaru mózgu. Jak wynika z badań przeprowadzonych w University of Virginia School of Medicine (UVa), dotychczasowe metody walki z tą chorobą były oparte na błędnych założeniach, dotyczących tworzenia się i składu blaszek.

Różnego rodzaju powikłania miażdżycy są w skali globalnej główną przyczyną śmierci. Chodzi zwłaszcza o pękające blaszki miażdżycowe - powstający zakrzep może zablokować naczynia wieńcowe i doprowadzić do zawału serca lub trafić do mózgu, wywołując jego udar.

W ścianach naczyń krwionośnych obecne są komórki mięśniowe gładkie, dzięki którym naczynia mogą się kurczyć i rozkurczać. Dotychczas naukowcy uważali, że komórki te pomagają organizmowi ograniczyć szkody związane z miażdżycą, migrując ze ściany naczynia do powstającej blaszki miażdżycowej i próbując odseparować odkładające się tłuszcze, obumierające komórki i inne szkodliwe składniki blaszki. Specjaliści uważali, że im więcej gładkich komórek mięśniowych w ścianie naczynia(zwłaszcza części najbliższej środka naczynia), tym blaszka jest stabilniejsza i tym mniejsze stwarza zagrożenie.

Teraz naukowcy z UVa odkryli, że liczba komórek mięśniowych wchodzących w skład blaszki była znacznie zaniżana – klasycznymi metodami barwienia nie wykrywano aż 82 proc. z nich. Sugeruje to, że komórki mięśniowe przyczyniają się do powstawania blaszki.

Dotychczasowe metody badawcze zawodziły, ponieważ patologiczny proces wiązał się z utratą przez komórki markerów charakterystycznych dla gładkiej tkanki mięśniowej. Jeszcze bardziej komplikował badania fakt, że gładkie komórki mięśniowe mogą się upodabniać do komórek odpornościowych (makrofagów), a makrofagi – również obecne w blaszce- do komórek mięśniowych. Są i takie komórki mięśniowe, które udają komórki macierzyste oraz miofibroblasty.