W czarnuszce pokładają nadzieję również onkolodzy. Zawiera ona tymochinon i ditymochinon, na które wrażliwe są komórki nowotworowe. W wielu badaniach zauważono, że mają one zdolność hamowania rozwoju komórek rakowych, a nawet ich niszczenia. Jedno z badań nad wykorzystaniem czarnuszki w walce z rakiem przeprowadzono na Uniwersytecie Jeffersona w USA i dotyczyło ono nowotworu trzustki. W końcowych wynikach aż 67% z badanych szczurów dotkniętych tą chorobą doszło do zmniejszenia guzów oraz złagodzenia stanów zapalnych. Również w Arabii Saudyjskiej przeprowadzono badanie nad wpływem oleju i ekstraktu z czarnuszki na komórki rakowe. Komórki nowotworu płuc człowieka poddano 24 godzinnemu działaniu oleju i ekstraktu z nasion w dawce 0,01 mg/ml oleju lub ekstraktu. Po zakończeniu oszacowano żywotność komórek. Okazało się, że morfologia komórek została zmieniona, uległy też zmniejszeniu. Im większe było stężenie zastosowanej substancji tym większa była ich śmiertelność.

Poza tym czarnuszka może pomagać osobom poddawanym radioterapii ograniczając skutki promieniowania jonizującego. Terapia ta wiążę się z licznymi skutkami ubocznymi, które występują zarówno podczas jej trwania jak i po zakończeniu. W 2014 roku w Turcji przeprowadzono badanie podając olej z czarnuszki szczurom z nowotworem wątroby leczonym radioterapią. Część badanych osobników otrzymywała olej w dawce 1g/kg masy ciała godzinę przed naświetleniem oraz przez kolejne 10 dni. Druga grupa otrzymywała sól fizjologiczną. Grupa kontrolna nie była poddawana naświetlaniu. Okazało się, że olej obniżył poziom stresu oksydacyjnego w tkankach wątroby, to zaś chroniło organizm przed nadmiernym negatywnym wpływem naświetlania.

Nieco wcześniej, bo w 2012 roku podobne badanie przeprowadzono w Indiach, gdzie badaniu poddano szczury z chorobą nowotworową oraz zdrowe otrzymujące ekstrakt z nasion. Dawkę 100 mg/kg podawano przed naświetlaniem promieniami gamma. Wyniki końcowe wykazały, że myszy otrzymujące preparat czarnuszki w znacznym stopniu były chronione przed niszczącym wpływem promieniowania niezależnie czy chorowały na nowotwór czy nie.

Preparaty z czarnuszki wykazują silne działanie przeciwzapalne porównywalne do działania 100 mg/kg m.c aspiryny. Badania na zwierzętach wykazały, że olej z czarnuszki ma też silne działanie antyhistaminowe a więc takie, jakim charakteryzują się leki przeciwhistaminowe (stosowane przy alergiach). Poza tym wpływa na kurczliwość tchawicy oraz łagodzi reakcje zapalne dróg oddechowych. Stosuje się ją w leczeniu alergicznego nieżytu nosa, może być z powodzeniem podawany osobom chorym na astmę osłabiając ataki, a nawet zmniejszając ich liczbę. Badania potwierdzają, że regularne przyjmowanie odpowiednich dawek oleju z czarnuszki przez okres 6-8 tygodni osłabia symptomy choroby, może nawet zastąpić leczenie farmakologiczne.

Czarnuszka ma też działanie antybakteryjne, antywirusowe i przeciwgrzybiczne, a nawet przeciwpasożytnicze. Wzmacnia układ odpornościowy pobudzając produkcję interferonu, a także limfocytów i makrofagów. Skutecznie usuwa jaja pasożytów, a nawet ich formy dorosłe, działa przede wszystkim w zakażeniu tasiemcem i owsikiem, ale też niebezpiecznym włośniem krętym. Dobroczynnie wpływa też na skórę, ponieważ ma silne działanie antyoksydacyjne. Eliminując wolne rodniki poprawia wygląd i kondycję skóry. Olej jest z powodzeniem stosowany w terapii trądziku i łuszczycy, a także przy wysypkach i poparzeniach słonecznych i pomocniczo w gojeniu ran. Poprawia też stan włosów i paznokci wzmacniając je.

Ma również zdolność niwelowania bakterii Helicobacter pylori odpowiedzialnych za tworzenie się wrzodów żołądka. Wpływa ochronnie na śluzówkę żołądka łagodząc objawy refluksu żołądkowo-przełykowego. Preparaty czarnuszki przeciwdziałają też tworzeniu kamieni nerkowych obniżając zawartość szczawianów w moczu, wspomaga działanie nerek i usuwanie toksyn i metali ciężkich z organizmu.

Czarnuszkę wewnętrznie można stosować u dzieci powyżej 1 roku życia, a po konsultacji z lekarzem również u kobiet w ciąży. Przy przestrzeganiu zalecanych dawek nie stwierdzono skutków ubocznych stosowania nasion, jednak jak w przypadku wszystkich ziół należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia reakcji alergicznej. Badania w kierunku ostrej i przewlekłej toksyczności poddano najczęściej stosowany olej z czarnuszki. Eksperyment przeprowadzono na myszach, którym przez okres 12 tygodni codziennie podawano dawkę 2 ml/kg masy ciała. Badania krwi po podaniu preparatu wewnętrznie wskazały na niską jego toksyczność, nie nastąpiły zmiany w poziomie enzymów wątrobowych ALAT i AapAT oraz GGT. Prawidłowo działały również serce, wątroba, nerki i trzustka. Wodne wyciągi z rośliny powodowały wzrost poziomu enzymów ALAT i GGT bez zmian poziomu AspAT oraz zmian w wątrobie. Dawki stosowane terapeutycznie są bezpieczne- dla dorosłych i dzieci jest to ok. 40 mg/kg masy ciała. Większe dawki podawane dzieciom mogą powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe.

Bibliografia:

http://www.japonskimotyl.pl/2015/02/czarnuszka-lekarstwo-na-wszystko-z.html

http://healthydebates.com/black-seed-oil-fights-cancer-according-numerous-studies/

Kwieciński A., Zastosowanie czarnego kminku (czarnuszka siewna) w świetle nowoczesnej farmakoterapii, Farmaceutyczny Przegląd Naukowy, 2007, nr 2, 10-13

Mańkowska D., Bylka W., Nigella Sativa L.-związki czynne, aktywność biologiczna, Herba Polonica, vol. 55, 2009,  nr 1, 109-125