Nowy testy, których wyniki opublikowano w magazynie Enviromental Health podkreślają związek między fluorowaniem wody - co ma powstrzymywać próchnicę u ludzi - a zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, czyli powszechnym ADHD u dzieci.

Kanadyjscy uczeni z York University w Toronto w czasie analiz zestawili dane wywodzące ze stanów USA, w których woda jest silnie fluorowana, z danymi ze stanów, w których dodawane jest do wody pitnej mniej fluoru. I zaznajamiając się z tymi danym udało im się zauważyć wyraźny związek pomiędzy występowaniem ADHD u dzieci, a fluorowaniem wody - tam gdzie fluoru dodawano więcej tam pojawia się więcej przypadków tego zaburzenia.

Jest to zbieżne z poprzedzającymi badaniami, w których udowodniono, że fluor może zaburzać gospodarkę hormonalną organizmu (w badaniach na gryzoniach na przykład, jeśli w fazie zarodka zwierzę jest wystawione na fluor to w kolejnych etapach życia jest większa szansa, że będzie ono cierpiało z powodu hiperaktywności), a także z prostymi danymi statystycznymi - w ostatnich kilkunastu latach liczba mieszkańców USA pobierających fluor z wodą wzrosła z 56 do 67%, a w tym samym czasie liczba dzieci, u których zdiagnozowano ADHD w populacji wzrosła z 7 do 11%.

Wcześniej po wielokroć dowiedziono, że dzieci urodzone na terenach gdzie woda jest silniej fluorowana mają IQ niższe od kolegów z innych rejonów, o niższym stężeniu tego pierwiastka w wodzie pitnej i słabiej radzą sobie z testami zdolności kognitywnych.

Twórcy badania, a także niektórzy inni naukowcy, są nieco bardziej powściągliwi w swoich wnioskach - utrzymują oni, że niezbędne jest przeprowadzenie badań dokładniejszych, a jako że jest to problem bardzo ważny - konieczne jest przeprowadzenie ich jak najszybciej.

Tak czy inaczej jest to następny argument przeciw fluoryzacji wody, a postawić go trzeba na szali z argumentem ekonomicznym - dodatek fluoru w wodzie powoduje w Stanach Zjednoczonych na zaoszczędzenie setek milionów dolarów jakie byłyby wydawane przez obywateli na leczenie skutków próchnicy zębów. Pytanie brzmi czy obywatele nie powinni sami postanawiać o tym czy wolą mieć problemy z zębami czy też aby z poważniejszymi problemami borykały się ich dzieci?