Gwiazda, wokół której krążą nowo odkryte planety, nosi oznaczenie HD 219134 i ma jasność 5 magnitudo. Oznacza to, że można ją dostrzec nawet nieuzbrojonym okiem. Widoczna jest w gwiazdozbiorze Kasjopei. Gwiazda jest karłem typu K, czyli nieco chłodniejszym i mniej masywnym niż Słońce.

Jej układ planetarny obejmuje aż cztery planety: trzy prawdopodobnie skaliste oraz czwartą dużą i gazową, położoną nieco dalej. Konfiguracja ta przypomina rozmieszczenie planet w Układzie Słonecznym, gdzie także mamy najpierw planety skaliste, a potem Jowisza i inne gazowe olbrzymy.

Planety zostały odkryte dzięki obserwacjom za pomocą spektrografu HAPRS-N pracującego na Telescopio Nazionale Galileo na wyspie La Palma. Gdy naukowcy wykryli obecność planety z okresem obiegu 3 dni, natychmiast poprosili o czas obserwacyjny na należącym do NASA teleskopie Spitzera, prowadzącym obserwacje z kosmosu. Chcieli sprawdzić, czy przypadkiem nie występują tranzyty planety, czyli jej przejścia przed gwiazdą. Dzięki takim pomiarom udałoby się ustalić rozmiary planety.

Okazało się, że faktycznie planeta HD 219134 b dokonuje tranzytów, oraz że jest najbliższą swojej gwieździe spośród planet tranzytujących. Ustalono, iż promień planety jest 1,6 razy większy niż Ziemia. Z kolei dzięki pomiarom prędkości radialnych ze spektrografu HAPRS-N udało się określić jej masę na 4,5 masy Ziemi. Obie te wartości razem dają gęstość podobną do gęstości ziemskiej i nadzieje na podobną budowę i skład chemiczny.

Mierząc prędkości radialne w układzie odkryto także więcej planet, również na dość bliskich gwieździe orbitach. Druga z planet ma masę 2,7 masy Ziemi i okres orbitalny 6,8 dnia. Trzeci z obiektów ma 8,7 masy Ziemi i okrąża gwiazdę co 46,8 dnia. Badacze mają na dzieję, że również te planety mogą być tranzytujące – prowadzone są dalsze obserwacje, które mają to potwierdzić.