Według danych The National Survey on Drug Use and Health 88% badanych próbowało alkoholu, jako pierwszej substancji uzależniającej, przed innymi substancjami psychoaktywnymi. 50% ankietowanych, którzy próbowali alkoholu nie miało nigdy kontaktu z innymi substancjami, 40% w późniejszym czasie próbowało marihuany, ale nigdy nie sięgnęło po inne narkotyki.

Badania prowadzone przez National Institute on Drug Abuse (NIDA) pokazują, że jedynie około 9% dorosłych palących marihuanę codziennie uzależni się od niej. Odsetek ten sięga 17% wśród badanych, którzy rozpoczęli przyjmowanie substancji z konopi w wieku nastoletnim.

Inne badania NIDA wskazały tytoń, jako najbardziej uzależniającą substancją ze wskaźnikiem uzależnienia sięgającym 31,9%- oznacza to, że aż 32 osoby na 100, które zaczęły palić papierosy uzależniło się od nich. Drugi najwyższy wskaźnik uzależnień ma kokaina- 16,7%, na trzecim miejscu natomiast plasuje się alkohol ze wskaźnikiem uzależnienia na poziomie 15,4%.

W porównaniu do tych substancji, z których aż dwie są ogólnie dostępne, a ich przyjmowanie i rozprowadzanie nie są objęte właściwie żadnymi restrykcjami, marihuana ma najniższy wskaźnik uzależnienia. Jedynie około 9,1% wszystkich przyjmujących ją regularnie uzależnia się.

Jedno z najnowszych badań zakończone w 2015 roku miało na celu sprawdzenie jak długotrwałe palenie marihuany wpływa na pojawienie się problemów zdrowotnych u dorosłych, którzy zaczęli przyjmować dawki kannabinoidów z konopii w wieku nastoletnim.  Grupa badanych składała się z ponad 400 mężczyzn. Naukowcy przez 10 lat prowadzili regularne wywiady z uczestnikami, zaczynając od momentu, gdy uczęszczali do 7 klasy. Pierwszy wywiad przeprowadzono po 6 miesiącach, następne po każdym kolejnym roku aż do osiągnięcia 25 lat. Ostatni wywiad został przeprowadzony, gdy uczestnicy mieli 35 lat.

Badani zostali podzieleni na 4 grupy różniące się częstością używania marihuany: grupa niepalących/ palących mało obejmująca 46% uczestników, grupa palących często w młodości – 22%, grupa palących w okresie dojrzewania – 11% oraz grupa, która zaczęła używać marihuany dopiero w wieku ok. 20 lat i używa nadal– 21%.

Założeniem badania było znalezienie związku między paleniem marihuany w młodym wieku, a rozwojem chorób psychicznych (takich jak urojenia, halucynacje, depresja, lęki) oraz fizycznych np. nowotworów, podwyższonego cieśnienia, alergii, astmy i innych problemów z układem oddechowym. Badania wykazały, że nawet częste używanie marihuany w młodym wieku nie ma wpływu na późniejsze wystąpienie chorób w wieku dorosłym. Wnioski z tych badań wykazują, że nawet młode osoby palące marihuanę nie były bardziej narażone na wystąpienie problemów zdrowotnych w wieku 35 lat, niż osoby, które zaczęły jej używać w starszym wieku.

Najbardziej obiecujące dla chorych badania zakończyły się w 2013 i 2014 roku. Wiele z nich jest nadal kontynuowane ze względu na obiecujące wyniki.

Terapia antynowotworowa z wykorzystaniem marihuany

Uwagę naukowców szczególnie zwraca możliwość wykorzystania marihuany do walki z nowotworami. Już teraz jest stosowana jako lek zmniejszający uporczywe skutki uboczne chemioterapii i redukujące bóle. Badania prowadzone przez ukończone w 2014 roku pokazują, że być może marihuana będzie mogła wspomagać walkę z nowotworem zwiększając wrażliwość zmutowanych komórek na leczenie. Badania prowadzone przez zespół niemieckich naukowców, kierowany przez Dr Marię Haustein potwierdziły, że kannabinoidy (głównie CBD) mają pozytywny wpływ na mechanizmy zwalczania inwazyjności i rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych w raku płuc. CBD reguluje procesy z udziałem glikoproteiny ICAM-1 na komórkach raka, co powoduje zwiększoną wrażliwość tych komórek na cytolizę komórkową LAK (tzn. komórki zabijające komórki nowotworowe). Dodatkowo kannabinoidy nie wywołują tak dokuczliwych skutków ubocznych jak tradycyjnie wykorzystywane metody leczenia nowotworów, a część z nich mogą skutecznie zmniejszyć.