Czynnik genetyczny odpowiada za stosunkowo niewielki odsetek zachorowań, choć znanych jest wiele odmian mutacji genów, które prowadząc do produkcji nieprawidłowych białek powodują rodzinne występowanie choroby. Nieznany jest jednak wpływ genetyki na sporadyczne, nierodzinne formy choroby.

Tzw. stres oksydacyjny to zespół różnych procesów biochemicznych wywoływanych przez wolne rodniki. Mają one zdolność niszczenia różnych ważnych dla komórek substancji jak tłuszcze (lipidy), białka i DNA. Wolne rodniki powstają w wyniku reakcji utleniania- niezbędnych do tworzenia związków wysokoenergetycznych dla komórek. Ponieważ komórki nerwowe wykazują największe zapotrzebowanie na energię, to właśnie w nich, a dokładnie w ich mitochondriach powstaje najwięcej wolnych rodników. Prawidłowo działająca komórka potrafi obronić się przed niszczącym wpływem wolnych rodników, jeśli jednak z jakiegoś powodu traci zdolność do naprawiania wyrządzonych przez nie szkód- może dojść do jej śmierci. Mózg jest szczególnie narażony na niszczycielskie działanie wolnych rodników.  Tkanka mózgowa zawiera znaczną ilość wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, a w stosunku do swojej masy zużywa znaczną część, bo około 20% całego tlenu pobieranego przez organizm.

Naukowcy wciąż szukają przyczyny choroby w substancjach toksycznych z jakimi może mieć styczność człowiek. Jednym z pierwszych badań nad ich związkiem z chorobą parkinsona było to przeprowadzone na substancji o nazwie MPTP. Stosowana jako narkotyk wywołała objawy podobne do choroby Parkinsona w grupie przyjmujących ją młodych ludzi.

Wkrótce przedmiotem badań stały się również pestycydy. Okazało się, że choroba częściej występuje w rejonach wiejskich, a więc na obszarach rolnych gdzie środki ochrony roślin stosowane są w znacznych ilościach, a na pojawienie się choroby może mieć wpływ środek owadobójczy o nazwie Rotenon. Badacze z kliniki uniwersyteckiej w Dreźnie wyniki swoich badań nad tym środkiem przedstawili w czasopiśmie Nature Scientific Reports. Tematem tym zajęli się również naukowcy z Emory University w Atlancie w Stanach Zjednoczonych. Badali oni wpływ podawanego dożylnie związku na szczury. Okazało się, że powodował on wystąpienie objawów podobnych do ludzkiej choroby Parkinsona.

W patogenezie choroby dużą rolę odgrywają też czynniki immunologiczne. Możliwe jest wystąpienie tzw. parkinsonizmu pozapalnego związanego z chorobą śpiączkowego zapalenia mózgu, co miało miejsce szczególnie często podczas epidemii tej choroby w latach 20. ubiegłego wieku. Współczesne badania wykazały, że stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może zmniejszyć ryzyko ryzyko zachorowania na chorobę Parkinsona aż o 45%.

 Najczęstsze objawy choroby

Objawy choroby Parkinsona pojawiają się i narastają powoli. Jednym z pierwszych objawów jest spowolnienie ruchów i ich niezgrabność, zaburzenia pisania (tzw. mikrografizm objawiająca się zmniejszaniem zapisywanych liter oraz coraz bardziej nieczytelne pismo). Spowalniają się procesy psychiczne, mogą wystąpić zaburzenia równowagi. Bardzo często początkowe objawy przypisywane są podeszłemu wiekowi. Oprócz wymienionych można zaobserwować również:

·zmiany osobowości

·depresję

·zaparcia

·zapalenie łojotokowe skóry

·parestezje kończyn

·zaburzenia węchu.

Podstawowymi objawami choroby są:

·bradykinezja – spowolnienie i zubożenie ruchów,

·trudności z wykonywaniem ruchów precyzyjnych,

·zaburzenia chodu- chód szurający, drobnymi kroczkami, brak balansowania kończyn górnych,

·akineza- trudności w rozpoczęciu ruchu,

·sztywność mięśniowa,

·twarz maskowata,

·drżenie spoczynkowe.