Zagadnieniem tym zajęli się naukowcy z Georgetown University Medical Centre w Waszyngtonie. Grupa poddana eksperymentowi składała się ze 100 pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi objawami choroby Alzheimera. Badani podzieleni zostali na dwie grupy, które dwa razy dziennie przyjmowały syntetyczny resweratrol w postaci tabletek albo placebo. Eksperyment trwający rok wykazał, że u osób przyjmujące placebo choroba postępowała, a typowe objawy nasiliły się.  Mierzalnym wskaźnikiem był wyraźny spadek poziomu amyloidu beta we krwi. Jest to uważane za  efekt wychwytywania tego białka z krwi, a następnie odkładania się go w mózgu. Grupa przyjmująca preparat resweratrolu odznaczała się stałym lub nieznacznie obniżonym poziomem amyloidu we krwi.

Poza tym resweratrol może ułatwiać osobom w podeszłym wieku poruszanie się. To z kolei zapobiega groźnym w tym okresie upadkom. Jest to ważne również dla chorych na Alzheimera, ponieważ są to w większości osoby starsze. Takie wnioski zostały przedstawione podczas 244. Zjazdu American Chemical Society w Filadelfii. Autor badania- Jane E. Cavanaugh z Duquesne University w Pittsburgu (USA) wraz z zespołem przeprowadziła eksperyment na myszach. Wyniki jasno wykazały, że podawanie resweratrolu wpływa pozytywnie na umiejętność chodu i utrzymywania równowagi. Trwający 4 tygodnie okres stosowania diety zawierającej tę substancję zakończył się testem na równoważni. Wyniki przedstawione przez naukowców pokazują, że stare myszy po terapii poruszały się na równoważni równie zręcznie, co młode i zdrowe. Niestety samo picie czerwonego wina nie wystarczy, ponieważ resweratrol odznacza się słabą wchłanialnością. Aby efekt stosowania był najlepszy niezbędne jest stworzenie suplementu, który zawiera maksymalną i bezpieczną dawkę substancji.  Badanie nad produkcją takich preparatów już trwają w USA.

Szukając możliwości terapii choroby Alzheimera przy pomocy przeciwciał, zespół badaczy z Georgia Regents University dokonał ciekawego odkrycia. Prowadzili oni badania nad tzw. ceramidami, które odgrywają dużą rolę w procesie uszkadzania tkanki mózgowej i tworzenia płytek amyloidowych. Ceramidy zgromadzone w pęcherzykach nazywanych egzosomami gromadzą się wokół komórek mózgu i z czasem doprowadzają do ich uszkodzenia i obumarcia.

Wstępne testy wykazały, że chore osobniki wytwarzają w swoich organizmach przeciwciała skierowane przeciwko ceramidom, jednak w małych ilościach. Naukowcy chcieli doprowadzić do sytuacji, gdy ich poziom wzrośnie. W tym celu należało wywołać reakcję immunologiczną skierowaną przeciwko ceramidom, które zostały wszczepione podskórnie testowanym gryzoniom z mysim odpowiednikiem choroby Alzheimera. Badacze spodziewali się, że w odpowiedzi na to organizm zacznie produkować przeciwciała, niszczące ceramidy. Wbrew oczekiwaniom zabieg ten spowodował wzrost ilości płytek amyloidu w mózgach myszy aż o 33%, a poziom egzosomów we krwi wzrósł 2,4 raza w porównaniu do wartości początkowej.

Związek między ceramidowymi egzosomami, przeciwciałami i płytkami beta amyloidu nie jest dokładnie poznany, może jednak naprowadzić naukowców na skuteczną terapię. W tym celu badacze planują kolejny etap badań z wykorzystaniem myszy genetycznie pozbawionych jednego z ważnych dla produkcji ceramidów enzymów.